Lednicka Wiosna Poetycka to coroczne interdyscyplinarne spotkania próbujących sił w poezji, plastyce i muzyce młodych twórców. Punktem kulminacyjnym imprezy jest rozstrzygnięcie turnieju poetyckiego O Koronę Wierzbową.

Nagrodzone utwory i prace plastyczne publikowane są w specjalnych wydaniach zbiorowych. Do tej pory ukazało się osiem antologii: Strofy Lednickie (Poznań 1999), Daj nam liści do korony, daj powracać... (Poznań 2002), Na niemałej wyspie (Poznań 2003), Z serca na serce, Imię Wiatru, ( Poznań 2006), Wianek z chmur (Poznań 2008), Świat wysokiej trawy (Poznań 2010),W tajemnicy wersów (Poznań 2011-wyd. I i 2012 – wyd. II).
Każdego roku w imprezie biorą udział wybitni artyści scen polskich. We dworze na Lednicy występowali między innymi:
Leszek Długosz, Elżbieta Adamiak, Jacek Kowalski, Krzysztof Daukszewicz, Tadeusz Woźniak, Grzegorz Turnau, Andrzej Sikorowski, Andrzej Kurylewicz  z Wandą Warską.
Lednickie spotkania - to nie tylko wspaniałe wiersze młodych twórców, to także obcowanie z muzyką i pięknem przyrody. Wędrówkę młodych po pięknej ziemi lednickiej wieńczy akt sadzenia wierzby w Gaju poezji przez zwycięzców konkursu i zaproszonych literatów.
We wstępie do tomiku Na niemałej wyspie Sergiusz Sterna-Wachowiak napisał:
Okazała wyspa na Jeziorze Lednickim, jedno z gniazd polskiej ojczyzny, nic dziwnego, że podczas Lednickiej Wiosny Poetyckiej co roku odwiedzana jest przez młodych i bardzo młodych poetów. Na niemałej wyspie rojno przecie od metafor, które ten skrawek gruntu, położony niby tratfa na wodzie, przenoszą do wciąż innej jeszcze rzeczywistości. Mitycznej, fantasmagorycznej, nadrealnej.
Poezja ćwiczy naszą percepcję i wyobraźnię, ukazuje nieoczekiwane strony świata, sensy słów, znaczenia znaków; wiersz, bywa, poszerza rzeczywistość. Tu już nie o to tylko idzie, jak niemała lednicka wyspa zapisuje czy odciska w swym języku znaków nasze i nie nasze dzieje. Równie ważne, jakim tworzywem, polszczyzną, i z jaką biegłością posługują się w wierszach młodzi poeci. Jaki jest stan ich wyobraźni, wrażliwości, rzemiosła?
Niejeden wiersz bywa niemałą wyspą wzniosłości, piękna, wolności pośród piany bełkotu. Pisanie poezji jest odmianą życia na wyspach, o którym prawi Czesław Miłosz, ale kto wie, czy na którejś z tych wysp nie znajduje się złote runo rzeczywistego?(...)
Nad całą imprezą czuwa Stanisława Łowińska, która jest jej pomysłodawczynią,
animatorką i współorganizatorką.
Pani Stanisława Łowińska działa i pracuje na rzecz kultury i oświaty już ponad 45 lat, nie ustając (jak dotąd) w coraz to nowych pomysłach i przedsięwzięciach. Nadal inspiruje młodzież do twórczej pracy nad sobą. Niektórzy z laureatów lednickich spotkań otrzymali stypendia twórcze i wydają swoje wiersze.

regulamin turnieju - O Koronę Wierzbową